Ostrowy burzanu - sesja 4

Tym razem przedstawiam raport ze sporym opóźnieniem i pisany nieco po łebkach. Powodem jest mój chroniczny brak czasu. Na usprawiedliwienie powiem tylko, że przebieg sesji został już przecież dobrze opisany na blogu Punkt K, a moje zapiski maję jedynie charakter uzupełniający. 

Zobrazuję tu sytuację od strony prowadzącego, pominę zaś większość kwestii fabularnych. Opowiem więc trochę o przygotowaniach, o narzędziach i o tym, jak z mojej perspektywy gracze radzą sobie z rozgrywką w piaskownicy. Zapraszam.

Poprzednie raporty:

-1. Wprowadzenie do kampanii.

 0. Raport z "sesji zero".

 1. Wygnani z kaeru trolli BG docierają do Paj-Bazaar.

 2. Na scenę wkraczają Martwe Oczy, co kończy się rzezią na głównym placu miasteczka.

 3. Wielka heca w obozie Złotożerców.

Przebieg wydarzeń rozegranych na sesji #4

1. Potyczka z dwójką strażników kaeru.
2. Zejście do podziemnego miasta (poprzez szereg pułapek i zabezpieczeń).
3. Zagadka "horrora" o włochatych stopach.
4. Odwrót na powierzchnię.
5. Przeprawa przez góry ze stadem dajrów.
6. Spotkanie z wierzbą nad potokiem.
7. Nieudana zasadzka orków.
8. Zwiad wokół Notun Hall.

Inne gry

Śledzenie rynku RPG to dla mnie jednak swego rodzaju klątwa. Ciągle mi coś wpada w oko, w co bardzo chciałbym pograć a nie mogę. I jestem przez to nieszczęśliwy. Lista marzeń puchnie i coraz bardziej czuję się przez nią niespełnionym erpegowcem. Nie macie czasem podobnie? ;)

Oto moja aktualna lista 10 niespełnionych marzeń, jeśli chodzi o nowe (z mojego punktu widzenia) gry fabularne. Grałbym - i to jak! - jakbym miał czas (i przeważnie więcej kasy). Niestety szanse na to, żeby się to miało kiedykolwiek udać tylko z każdą chwilą maleją.

Ostrowy burzanu - sesja 3

No cześć! :) "Tradycyjne", jak co tydzień, zapraszam na relację z sesji rozegranej w sandboxowym Earthdawnie. Główny raport został już umieszczony na blogu Punkt K. Tam też pewnie będzie się toczyć ewentualna dyskusja (?). Polecam zwłaszcza "zapiski" BG. Są naprawdę świetne (i krótkie!). Chociaż, czytając je nie mogłem się nadziwić - czyżby to była aż tak fajna sesja? :P Tutaj dodam tylko kilka spostrzeżeń, jak sesja wyglądała z mojej strony i od kuchni. Tym razem będzie jeszcze krócej... Hurra!

Poprzednie raporty:

-1. Wprowadzenie do kampanii.

 0. Raport z "sesji zero".

 1. Wygnani z kaeru trolli BG docierają do Paj-Bazaar.

 2. Na scenę wkraczają Martwe Oczy, co kończy się rzezią na głównym placu miasteczka.

Ostrowy burzanu - sesja 2

Dzisiaj będzie nieco krócej. W czwartek rozegraliśmy normalną, 3,5-godzinną sesję, ale akcja nie ruszyła się ani o metr poza teren targowiska Paj-Bazaar i zamknęła się w około 1,5 godzinie czasu gry. Z czego ostatnie 90 s rozgrywaliśmy przez niemal 3 godziny. Gramy w Earthdawna, na pierwszej edycji - pamiętacie? Łapiecie, o co chodzi? ...Tak jest - rozegraliśmy wreszcie jakąś potyczkę. Jedną.

W poniższym raporcie, podobnie jak poprzednio, nie będę dokładnie relacjonował przebiegu wydarzeń, omówię tylko ich okoliczności. Najpierw fabularne, tj. w fikcji, a potem techniczne, na poziomie meta. Przy okazji postaram się odbębnić temat Punktów Legend i łupów. Na końcu opowiem, jakie mam plany na kolejną sesję. Zapraszam do czytania i komentowania.

W sesji udział wzięli:

• Tomek - jako Łucznik Frill, zwany Młodym,
• Marcin - jako troll Powietrzny Łupieżca Kamienne Serce,
• Kadu - jako wietrzniak Mistrz Żywiołów Flix Miseff,
• i Kosoluk - w roli trolla Drulla, Zbrojmistrza.

Ostrowy burzanu - sesja 1

Witajcie! Dziś mam przyjemność zrelacjonować pierwszą sesję z nowej kampanii, którą rozegraliśmy w ostatni czwartek. Spotkanie trwało nieco ponad 3,5 godziny i miało miejsce w lubelskim klubie "Cytadela Syriusza". Bawiliśmy się w mocno losowego sandboxa, z użyciem planszy heksagonalnej i generatorów przygód. Wyjściowy moduł miał postać kartki z kilkunastoma hasłami i kart kilku miejscowości. Resztę materiałów do sesji stanowiły różne tabelki, karty, kostki i inne narzędzia do tworzenia środowiska gry w locie. Na stole leżał podręcznik do Earthdawna.

W sesji udział wzięli:

• Kadu, wcielający się w Mistrza Żywiołów Flixa Misefa (wietrzniak);
• Marcin, odgrywający Powietrznego Łupieżcę, każącego nazywać się Kamiennym Sercem (troll);
• Kosoluk, jako Zbrojmistrz Drull Czcirogi (troll);
• Andrzej, w roli Zaklinacza Zwierząt Kiraj-Zyta (ork).

Nie będę dokładnie opisywał drużyny, ponieważ uczyniłem to już pokrótce w raporcie z sesji 0, a gracze wypowiedzieli się na ten temat w znakomity sposób na blogu Kaduceusza (polecam zajrzeć tam jeszcze raz - panowie dodali tam sporo fajnych plików i obrazków.

Ostrowy burzanu - podsumowanie sesji 0

Zgodnie z zapowiedzią, nowej kampanii w Edka pt. Ostrowy burzanu nie zaczęliśmy od zwykłej przygody, ale od spotkania wprowadzającego. Miało ono miejsce w niedzielę rano, w lubelskim Ogrodzie Botanicznym. Poniżej relacjonuję, jak do niego doszło i po co, jaki owa sesja 0 miała przebieg i skutek. Gorąco polecam przy tej okazji przeczytać zapis fabularnych konsekwencji spotkania, widziany oczyma graczy, opublikowany w Punkcie K. Jak zobaczycie, mimo, że nie ruszyliśmy na razie z akcją, dość dużo dowiedzieliśmy się o postaciach, o świecie gry i okolicznościach, w jakich przyjdzie nam rozpocząć przygodę (już nie mogę się doczekać czwartku!).

Ostrowy burzanu - przyznawanie Punktów Legend

Dzień dobry!

To będzie wpis roboczy. Planowałem większy artykuł o zasadach domowych odnośnie przyznawania doświadczenia w Earthdawnie, dostosowany do sandboxa i połączony z recenzją Ścieżek Adeptów, ale nie wiem, czy kiedykolwiek uda mi się go skończyć. Tymczasem, reguły te wymagają natychmiastowego spisania i wyjaśnienia, przynajmniej w pewnym zakresie, zanim zaczniemy na dobre nową kampanię. Dobrze, żeby to było od razu jasne. Poza tym, wciąż jeszcze możemy coś w tej mechanice pozmieniać, później bowiem będzie to znacznie trudniejsze. Zapraszam do czytania i komentowania.

Ostrowy Burzanu - wprowadzenie do nowej kampanii w Earthdawna

Tam, gdzie kończy się kraj

A więc, postanowione! Kolejna drużyna śmiałków wyrusza na spotkanie z przygodą w budzącym się do życia Świecie. Wreszcie nastał odpowiedni czas. Gdy bowiem powiał utęskniony wiatr z Zachodu potrzeba było tylko nasion, które mógłby porwać i wrzucić w żyzną glebę. Wysoko w górach Throalu donośny dźwięk trąb obwieścił, że zgodnie z przepowiednią skończył się czas Długiej Nocy. Rozpoczął Wiek Legend. Jednak nie wszyscy mieszkańcy Barsawii poczuli dotyk wiatru na twarzach, a tylko nieliczni dowiedzieli się o otwarciu bram królestwa krasnoludów.  Setki kilometrów na wschód, na dalekich rubieżach dawnej therańskiej prowincji, wysoko ponad stepem zadźwięczał tego dnia cichy świergot skowronka. Jego pieśń niosła to samo przesłanie, co throalskie trąby. Któż by jednak zdołał usłyszeć ów szczebiot, skoro niemal wszyscy ocalali z Pogromu Dawcy Imion kryli się wciąż głęboko w kaerach?
To będzie opowieść o tych, których pieśń ptaka zastała czuwających i nadstawiających uszu. Widzimy, jak przedzierają się przez gęstą, ostrą trawę i bacznie wytężają wzrok. Przed nimi bezkresny ocean płowej zieleni. Tylko pozornie błądzą bez celu po bezdrożach. Oto ci, co przyszli obudzić Jutrzenkę.

Klucze do przygody

Dużo się ostatnio dyskutuje, co dla różnych ludzi jest najważniejsze w RPG. Fabuła, immersja, klimat, emocje, odgrywanie, granie mechaniką, swoboda wyboru itd.  Zależnie od tych preferencji tworzą się obozy, poglądy, konflikty, mojszyzmy itd. Dla mnie te wszystkie rzeczy są ważne, owszem, ale tym, co serio uważam za najatrakcyjniejsze w grach fabularnych, jest przygoda.

Wiecie, wychowałem się na powieści przygodowej. Verne, May, Stevenson, Szklarski, Sienkiewicz, Curwood, Cooper i cała reszta. To mnie ukształtowało o wiele bardziej, niż powieści fantasy lub science fiction. Tych emocji i tego rodzaju sytuacji szukam w grach. Myślę, że to mnie na nie  też w jakimś stopniu nakręca. Niezależnie z resztą od aktualnej konwencji kampanii.

Wypisałem sobie na szybko, jakie elementy uważam za ważne, lub nieodłączne dla dobrej przygody. Chodzi mi o taką listę do odhaczania - o czym mam pamiętać, żeby kampania była bardziej przygodowa. Zapewne będę ją jeszcze rozszerzał lub zmieniał. Wymieniam w losowej kolejności:

1. Mapa (rysowanie map jako część prepu, mapy taktyczne, opisywanie otoczenia kartującym graczom, handouty, zlecenia na wytyczanie szlaków itd.)

2. Planowanie (aprowizacja, studiowanie źródeł, trening, szkolenia, szczepionki, narady, strategie, burze mózgów...)

3. Podróż (zmiany scenografii, różne środki transportu, opisy egzotycznych miejsc, tankowanie paliwa, wypasanie wierzchowców, dziennik pokładowy, zużywanie zasobów...)

4. Nieoczekiwane zdarzenia (spotkania losowe, wędrowne potwory, pułapki, przeszkody naturalne, twisty fabularne, błądzenie, zawirowania pogodowe...)

5. Troska o najprostsze potrzeby (szukanie schronienia, polowanie, zbieractwo, napełnianie bukłaków, krzesanie ognia, zarządzanie pochodniami...)

6. Przyroda (dzikie zwierzęta, drapieżne rośliny, wspinaczka, pływanie, przechodzenie nad przepaścią, prymitywne plemiona...)

7. Baza (startowe miasteczko, statek kosmiczny, łódź, twierdza, schron, jaskinia, ród...)

8. Egzotyka (dalej, wyżej, głębiej, szybciej, dziwniej, bardziej kolorowo...)

9. Próby (możliwość udowodnienia swojej siły, umiejętności, intencji, odwagi, pomysłowości, wiary, charakteru...)

10. Przeciwnicy (łotrzy, konkurenci, wrogie frakcje, zdrajcy, potwory, inwazje...)

11. Odkrywanie (starożytnych ruin, szlaku, skarbów, zapomnianej wiedzy, nieznanych plemion, badanie nowych planet, szukanie złóż, zdobywanie szczytów, wynalazki...)

12. Niebezpieczeństwo (realne ryzyko utraty życia, zdrowia, mienia, szacunku, przyjaźni, wolności...)


[Dopisano*]

13. Humor (aluzje, absurd, hiperbole, zabawne porażki, nieporozumienia, śmieszni BNi...)

14. Oswajanie śmierci (szkielety, miejsce zbrodni, katakumby, cmentarz, pogrzeb kogoś niesłusznie uznanego za zmarłego, legendy o duchach/wampirach, rzekome duchy, ludzie przebrani za potwory...)

15. Drużyna (składająca się z mocno zróżnicowanych i wybijających się na tle otoczenia indywidualności, połączonych wspólnym celem lub przyjaźnią)

Tyle na razie przychodzi mi do głowy. Lubię widzieć te rzeczy na sesji, a jak się pojawiają, sprawiają mi niemal zawsze frajdę. 

A czego Wy szukacie w erpegach? 

Albo, co jeszcze kojarzy Wam się z przygodą? Mam przeczucie, że powyższa lista jest jeszcze mocno niepełna...



*Dzięki Adam!

Delta Green - raport z sesji #2

Kontynuuję raportowanie mini-kampanii w Delta Green, prowadzonej przez Chimerę. Poprzedni zapis z sesji znajdziecie utopiony w Przeglądzie Tygodnia nr 5. Przypominam, że rozgrywamy przygodę pt. The New Age, zamieszczoną w podręczniku głównym wydanym przez Pagan Publishing (tak, gramy w tą oryginalną Deltę). Uwaga zatem, będą ostre spoilery! Najlepiej nie czytajcie, tylko uproście Waszego MG o poprowadzenie tego scenariusza. 😉 Z resztą - i tak wszyscy wiemy, jak to się skończy...

Przegląd tygodnia #5

Cześć! Po świątecznej przerwie wracam do cotygodniowych raportów. Rozliczam się tu z czasu poświęconego hobby. Wcześniejsze wpisy znajdziecie pod tagiem Przegląd tygodnia. Tym razem, mam nadzieję, w odświeżonej, krótszej formie. Poniższy wpis zapewne zdominuje tematyka i atmosfera Cthulhu Now.

Rok 2017

2017. to był rok chaosu i zniszczenia. Zacząłem go od silnego postanowienia, żeby niczego sobie nie postanawiać. Nie planować, nie narzucać sobie deadline-ów, nie zapowiadać głośno dalszych posunięć itd. Innymi słowy, beztrosko czerpać przyjemność z RPG. Jeśli czytaliście kilka moich ostatnich cotygodniowych raportów, z pewnością widzieliście, jakie tego były efekty. Skakanie po tematach, bujanie w obłokach, masa poświęconej energii, takie sobie efekty. Zacznę więc od tej ciemnej strony mojego erpegowania w 2017 r. Dopiero, jak to z siebie wyrzucę, przejdę do pozytywów. Tych na szczęście też było niemało!

Przegląd tygodnia #4

Witajcie! Czas na cotygodniowy pamiętnik. Dzisiaj tematów mam sporo, a czasu bardzo mało. Zobaczymy, co z tego wyjdzie.

Przegląd tygodnia #3

Kaduceusz ostatnio podniósł u siebie na fanpejdżu temat, że "RPG to nie hobby, tylko styl życia". Coś w tym jest, ilustracją tej tezy może być poniższy wpis. Zagrałem tylko jedną sesję, a jak robię tygodniowy rachunek sumienia, to okazuje się, że erpegowych grzechów mam znacznie więcej. Jednak nie jest tak źle, a w każdym razie idzie ku lepszemu. Zdobyłem się na odwołanie sesji weekendowej, dzięki czemu naprawiłem spłuczkę! W końcu, po 4 latach. ;)

Przegląd tygodnia #2

Kontynuuję opis swojego popapranego erpegowego życia codziennego. Część pierwsza do przeczytania tutaj. W tym tygodniu było mniej sesji, ale z mojego punktu widzenia działo się dużo. Czuję, jakbym przeszedł w tym czasie kawał drogi. Poukładałem sobie kilka rzeczy w głowie, trochę napisałem, trochę rzeczy przećwiczyłem i zrezygnowałem z pomysłów, które uznałem za nierealne. Ale może po kolei...

Przegląd tygodnia #1

Czyżbym właśnie rozpoczynał nowy cykl? Być może, jeśli dalej będę czuł taką potrzebę i będę miał się czym pochwalić. Zainspirował mnie Kuglarz ze swoim "A Ty co zrobiłeś dla RPG w tym tygodniu?". Fajne to, lubię czytać o czyimś erpegowym dniu powszednim. O ile jest to krótka, hasłowa notatka. Ja jeszcze nie wiem, czy uda mi się zachować formę skrótowo-hasłową. Jak by to powiedział pewien jezuita z Lublina, chyba "nie jestem dość wyrobiony duchowo". Mimo wszystko spróbuję.

To ja chcę grać cymmeryjskim barbarzyńcą!

Sesja w Conana, w którą miałem pograć u Stinga, została wprawdzie przełożona na nieokreśloną przyszłość, ale ja już z góry mówię, że chcę grać potężnym Cymmeryjczykiem. Pierwszy! Zaklepuję to tutaj, żeby było na piśmie ;) Zacząłem nawet sobie rozpisywać statystyki, ale mi się Tężyzna nie zmieściła w rubryczce, więc Wam nie pokażę.

Zamiast tego zobrazuję może, na jakim formularzu rozpisałem postać. To na razie tylko propozycja tłumaczenia. Wzór jest podkradziony ze strony Modiphiusa, tylko ze skąpstwa pozbawiłem go kolorowego tła. Zajęło mi to w sumie dwa dni, więc się nie śmiejcie! Jak zwykle na pewno gdzieś się pomyliłem albo coś błędnie zrozumiałem, dlatego jak będziecie mieli uwagi, to będę ogromnie wdzięczny.

Karta postaci, strona 1

Karta postaci do Swords&Wizardry wraz z instrukcją obsługi

Hej!

W dziale Pliki na marginesie bloga podmieniłem kartę postaci do Swords&Wizardry. Tym razem nie jest to tłumaczenie. Gdyby komuś bardziej podobała się wcześniejsza wersja 0,4 (z "pacmanami", jak to ładnie określił Jagmin), to jest ona ciągle dostępna pod notką, gdzie była pierwotnie publikowana. Podlinkowany pod poniższym obrazkiem wariant 1.1 w treści różni się niewiele.

Karta postaci do BD&D

Cześć!

Wrzucam kolejną kartę postaci. Tym razem przeznaczoną do BD&D w wersji Holmesa, wykonaną przez mości Zenopusa. Inaczej, niż w przypadku tłumaczenia poprzedniej pomocy tegoż autora, zachowałem oryginalne czcionki. Było z tym sporo roboty, bo Futura w podstawowej wersji nie ma polskich liter. Zmiana na Century Gothic niestety w moim odczuciu psuła efekt wizualny, dlatego w końcu zostałem przy Futurze i wstawiłem "ogonki" ręcznie.

Nie wiem, czy to się komuś przyda :) Mi raczej nieprędko, ale jak zobaczyłem tą kartę nie mogłem się powstrzymać.

Więcej fajnistych kart Zenopusa znajdziecie tutaj: http://zenopusarchives.blogspot.com/2017/06/holmes-ref-20.html

W celu pobrania karty należy puknąć w obrazek:

Inne światy na Facebooku

To jest tylko wpis informacyjny. Jak już zapowiadałem, wzorem innych blogerów tymczasowo odpaliłem stronę pt. Inne Światy na Facebooku. Chwilowo i tak muszę tam w miarę regularnie zaglądać, zatem nie powinienem mieć problemów z zarządzaniem owym medium. Będę tam wrzucał linki do nowych postów, a być może także do starych i do innych miejsc, gdzie się coś dzieje, czy też działo kiedyś i uznam to za istotne.

Stronka powstała wyłącznie dla wygody Czytelników, którzy być może częściej siedzą na FB, niż na bloggerowym agregatorze. Nie ma ona żadnych celów promocyjnych. Wychodzę z założenia, że blog powstał dla tych, którym wrzucane przeze mnie teksty bądź materiały mogą się w jakikolwiek sposób przydać lub sprawić przyjemność. Jak ktoś będzie zainteresowany, albo będzie czegoś potrzebował, to i tak prędzej czy później znajdzie. Nie muszę nigdzie spamować. 

Nie zamierzam też przenosić na FB dyskusji. Nawet jeśliby to było wygodne. Wiem, że nie wszyscy Czytelnicy mają konto na Twarzoksiążce i nie chcę, aby się czuli w jakikolwiek sposób pomijani. Jeśli chcecie dodać jakiś komentarz, to będzie mi bardzo miło, ale zapraszam z umieszczaniem go tutaj. Jeśli chcecie poobserwować ową stronkę, oto jej adres:

https://www.facebook.com/szufladarpg/

Erpegowe warcholstwo Oela A.

To będzie kolejny tekst napisany pod wpływem nagłego impulsu. Taki, który - jeśliby tylko odleżał dwa dni do poprawienia na spokojnie - zostałby po prostu usunięty. Nie przemyślałem tego, nie analizowałem, tylko mi się  ulało. Impulsem był ostatni artykuł Enca o patologicznych graczach. W większości się z nim zgadzam, ale przy okazji przypomniałem sobie że jestem jakiś inny i zachciało mi się to zamanifestować. Pierwotnie miał to być komentarz do tamtego wpisu, tyle że się rozrósł i poszedł w nieprzewidzianym kierunku. Tak trochę pod kątem prostym.

Napiszę o tym, co mi się na sesji podoba, jeśli występuje w niej jako gracz (odgrywający swoją postać). Trochę tu będzie oczywistości (zwłaszcza, jeśli mnie znacie, nie powinniście być zdziwieni) a trochę dziwacznych mojszyzmów. Być może nie bardzo powinienem się na ten temat wypowiadać, skoro przez całe życie prawie wyłącznie prowadzę, a dopiero ostatnio dane mi było pograć ciut więcej (w zasadzie - wszystkie sesje w jakie ostatnimi laty grałem bardzo mi się podobały - żeby nie było). Kiedyś się mówiło, że mistrzowie gry są przeważnie słabymi graczami. Coś w tym jest. Ja, jeśli sam nie prowadziłem, zawsze wiedziałem co lubię i było to podobne do tego, co zestawiłem poniżej. Wydawało mi się po prostu, że jestem Złym Graczem i to wszystko. Trochę ne pewno byłem. Ostatnio pograłem jednak odrobinę w sandboxy i indiasy i nieco zmieniłem swój punkt widzenia. Dowiedziałem się, że da się grać inaczej. Pozwolę sobie sparafrazować kolegę z konkurencji słowami "A CO JEŚLI styl gry, który dotychczas znałem nie jest jedynym, najlepszym i wszędzie na świecie obowiązującym?" Może to nie tylko ja jestem jakiś dziwny? OK, tyle tytułem wstępu, przejdźmy do rzeczy:

Co lubi Oel jako gracz (rzuć 3×k20):

Dlaczego ten blog umarł?

Cześć Czytelnicy!

Przyjdzie mi się Wam wyspowiadać. W tamtym roku byłem w gazie i wrzucałem na bloga sporo notek. Teraz to się skończyło. Obiecywałem też publikację materiałów przeznaczonych do BRP, nic z tego nie wyszło. Tak do końca nie wiem, dlaczego tak się stało, ale mam kilka przypuszczeń. Wymienię je poniżej.

Co ma stary piernik do wiatraków: Copernicon 2017

Copernicon, czyli najważniejszy dla gier fabularnych konwent w Polsce zakończył się w niedzielę. Program był napakowany atrakcjami, impreza bogata i dobrze zorganizowana a sceneria przepiękna. Sam blok RPG był nieco izolowany, a przy tym na tyle interesujący, że praktycznie nic poza nim nie zaliczyłem. No, może dwa sleep-roomy, ale i to w bardzo ograniczonym zakresie. Wręczono dwie najważniejsze erpegowe nagrody - czyli Quentina i Puchar Mistrza Mistrzów. Poza tym, było sporo interesujących prelekcji, pograć też można było do oporu. Przede wszystkim zaś, było mnóstwo ludzi. Właściwie, większość osób związanych mocniej z hobby, które kojarzę choćby z internetu, była tam obecna.

Dla mnie to był konwent, gdzie poszczególne atrakcje programu zeszły mocno na plan dalszy. Były one tylko pretekstem, punktami zaczepienia, inicjującymi lub inspirującymi dyskusje w tzw. kuluarach. Ów aspekt towarzyski był o wiele ważniejszy - i to chyba nie tylko dla mnie.

Po pierwsze, już sama podróż, którą odbyłem wraz z Ifrytem, Fedorem, Kadu i Maćkiem była takim mocno skondensowanym mini-konwentem. Cały wyjazd mógłby się tylko do niej ograniczać, a i tak byłbym zadowolony. Po drugie, poznałem mnóstwo fajnych ludzi. Część z nich kojarzyłem z neta, ale to przecież nie to samo. Między innymi, udało mi się po raz pierwszy spotkać na żywo trzech spośród moich blogowych idoli, czyli Ifryta, Kaelliona i Wolfganga, z czego jestem okrutnie kontent. Po trzecie wreszcie, dane mi było wziąć udział w ciągnących się do rana, niezwykle żywiołowych, a niekiedy i merytorycznych dyskusjach. I to w gronie, o jakim jeszcze niedawno mógłbym tylko pomarzyć (pozdrowienia dla Sejiego, Wolfa, Buzza, Adriana, Sebastiana, Ifryta, Kaduceusza, Jakuba, Fedora i Zefira, z którymi udało mi się pogadać ciut więcej!). 

I tutaj pojawił się niestety jeden zgrzyt. A mianowicie taki, że pojechałem na Copernicon z gorączką i zapaleniem krtani. Za każdym razem, jak tylko próbowałem coś powiedzieć, z mojego gardła wychodził jedynie okropny skrzek. Pomyślałem więc, że niniejszym wpisem zrekompensuję sobie brak możliwości wypowiedzenia się w niektórych kwestiach. Nie wiem, czy potrzebnie, ale sami rozumiecie. Tyle myśli kłębi się w czaszce po konwencie, że część trzeba wypuścić, bo zacznę gwizdać uszami. Postaram się nie rozpisać zbyt obszernie. Zanim jednak przejdę do spraw dyskusyjnych, wspomnę tylko kilka twardych punktów programu, w których wziąłem udział, żeby nie być oskarżonym o bujanie w obłokach.

Kalobalon

Bubblegumshoe

Parę słów o grze, w którą zamierzam w najbliższym czasie prowadzić mojej młodocianej ekipie. Jeszcze nie grałem, postaram się tylko zebrać kilka pierwszych wrażeń. Zaznaczam, że to nie jest żadna recenzja, tylko garść informacji i wstępnych spostrzeżeń. Poniżej zamieszczam tłumaczenie karty postaci.

Jak już pewnie wiecie, Bubblegumshoe to system oparty na zmodyfikowanej mechanice Gumshoe, znanej z detektywistycznych horrorów (i nie tylko) od Pelgrane Press, takich jak Esoterrorists czy Trail of Cthulhu. Jej twórcą jest Robin Laws. Tutaj została ona przełożona na konwencję młodzieżowych kryminałów. Autorami Bubblegumshoe są Emily Care Boss, Kenneth Hite (ten od Trail of Cthulhu) i Lisa Steele. Wydawcą jest tym razem Evil Hat Productions.

OpenQuest - karta postaci

Karta postaci do OpenQuesta 2. Przetłumaczona na ludzki język i dopasowana do A4. Wystarczy puknąć w obrazek, a ukaże się pdf:

Autora nie jestem w 100% pewien. Swego czasu oficjalną kartę do OQ robił Andrew Farman - być może to jego. Oryginał, z którego zżynałem jest tutaj. W tłumaczeniu słów posługiwałem się podręcznikiem do Zewu Cthulhu i własnym widzimisię. Jeśli będziecie mieli ochotę porównać moją wersję z angielską, nie wahajcie się naprostować mnie, jakbym coś pomieszał.

Darmowa wersja OpenQuesta, wydawana przez D101 Games, jest do ściągnięcia tutaj.

Metamorphosis Alpha pokazuje pazur

Jak już pewnie zauważyliście, na nowym blogu Beamhita można się wreszcie zapoznać z tekstami nadesłanymi na konkurs na najciekawszego potwora do Metamorphosis Alpha. Zostały one zebrane w postaci jednego pliku .pdf, zredagowane, zaopatrzone w ilustracje i we współczynniki. Konkurs odbył się w marcu bieżącego roku, a nagrody, w postaci podręczników do MmA otrzymali Rafał Zduński, Maciej Komaszyło, Maciej Mrowicki i Gabriel Szkodziński. Prace nie były pisane z myślą o publikacji, dlatego nie będę ich tu krytycznie oceniał. Napiszę tylko pokrótce, jak ów zbiór prac prezentuje się jako dodatek. Tak go można bowiem odbierać - fanowski, nie autoryzowany, ale jednak dodatek.

Słownik sandboxera

Dopóki graniem w piaskownicy - często połączonym z nurtem powrotu do starych RPG's - zajmowała się u nas garstka osób, nie było potrzeby definiowania słów, które wszyscy rozumieli podobnie. Takie choćby określenia, nie tłumaczone w powszechnym użyciu z języka angielskiego, jak 'sandbox', czy 'oldschool RPG', funkcjonowały jako idee, czy też cele, do których chcielibyśmy dążyć. Nie wymagały precyzowania.

Obecnie dyskusję poświęconą rozumieniu terminu 'piaskownica' w grach fabularnych, toczoną w różnych sferach polskojęzycznego internetu, śledzi kilkaset osób (grupa Sandbox RPG PL na Facebooku liczy już przeszło 600 użytkowników). Coraz więcej ludzi zabiera głos i chce, aby był on słyszany. To dobrze, ale to rodzi również szereg problemów. Największym z nich jest narastający chaos pojęciowy, ogromnie utrudniający porozumienie się i generujący konflikty. W związku z tym, aby nie musieć się codziennie borykać z kakofonią różnie rozumianych słów i określeń, proponuję stworzyć słownik kilku podstawowych terminów. Poniżej przedstawiam dokument roboczy, który może być do niego przyczynkiem. Mam zamiar go rozbudowywać, w oparciu o głosy usłyszane od różnych uczestników dyskusji. Na szczęście, część z tych osób jasno, logicznie i metodycznie formułuje swoje opinie, dzięki czemu zadanie to staje się nieco łatwiejsze.

Słownik nie ma na celu ingerencji w znaczenie słów, narzucania mojej wizji, jak też wizji osób, które uważam za autorytety. Chodzi tylko o ułatwienie komunikacji. Niemniej, ze względu na ograniczony czas jakim dysponuję, będę w nim uwzględniał tylko takie głosy, o jakich wspomniałem - uargumentowane, logiczne i spójne. Zachęcam do komentowania, korygowania mnie, dyskusji i propozycji Waszych definicji terminów. Słownik dotyczy wyłącznie tradycyjnych (stołowych) gier fabularnych.

Problem ze słowem sandbox

Niniejszy wpis stanowi głos w dyskusji, jaka przewinęła się ostatnio przez facebookowe forum "Sandbox RPG PL". Kilka z założonych niedawno wątków zahaczyło o kwestię definicji sandboxa (z ang.: piaskownica), co wywołało lawinę komentarzy. Z całej tej dyskusji wynika, że gracze różnie rozumieją znaczenie samego określenia, a nawet różnie widzą taki styl grania. W przedwczorajszym wpisie na blogu Konkwistadorzy Chałwy Adam przytoczył wypowiedzi Roba Conleya, którego można uznać za niewątpliwy autorytet w tej dziedzinie. Wynikało z niego, że Rob rozumie piaskownicę jako "otwarty świat", a więc wyłącznie setting. Ja mam jednak kłopot z taką definicją. Te dwa pojęcia nie wydają mi się równoznaczne. Z resztą, w środowisku komputerowych graczy, od których przejęliśmy oba określenia, przeważnie także różnie rozumie się pojęcia "sandbox" i "open world" (1) (2).

Jak zatem rozumiemy sandbox w RPG? Co jest najważniejsze - losowe generatory, czy niczym nieskrępowana decyzja graczy? Co jest warunkiem sine qua non - tabela?, mapa heksagonalna?, rzut na reakcję postaci niezależnych?, czy może pytanie sędziego "co robicie?". Czy w sandboxie MG bierze udział w kształtowaniu fabuły? A może w ogóle nie powinno być fabuły? Poniższy artykuł nie rozwiąże wszystkich problemów, ani też nie ma na celu narzucania nikomu definicji. Napiszę jedynie, jak ja rozumiem ten styl rozgrywki i skąd takie, a nie inne przekonanie. Podam też przykłady, w których sam do końca nie umiałbym określić, czy to jeszcze jest sandbox, czy już quasi-sandbox. Czekam na Wasze odpowiedzi i komentarze, które mam nadzieję i mnie jakoś rozjaśnią to zagadnienie.

S&W - początek kampanii

Dzisiaj będzie nieco osobiście. Tak się bowiem złożyło, że doznałem ostatnio porażenia prądem i w trakcie długiej i skomplikowanej operacji wycięto mi 3/4 mózgu. Z tej przyczyny, ni stąd ni zowąd zacząłem grać w Swords & Wizardry i to wiernie trzymając się wydanego po polsku podręcznika. Komuś nie pasuje?! ;)
Poza urazem głowy, kierowałem się także ciekawością,  postanowiłem bowiem sprawdzić, jak się gra na gołym White Boxie, bez żadnego wspomagania. Gracze bardzo nie protestowali i póki co są zadowoleni.

Okoliczności pewnie już znacie, jeśli czytacie tego bloga. Potrzebowałem jakiegoś systemu na szybko i po polsku, żeby wprowadzić w świat erpegów kilkoro dzieci. System miał wspierać dungeon crawle, mieć prosty do pojęcia system kontrolowania poziomu trudności i jak najprostszą mechanikę. Mam na półce kilka małych systemów fantasy które lubię (Oko Sapkowskiego, Władcę Pierścienic, Adventurers?), jednakże są one mało pomocne w rozgrywaniu wymagających kombinowania lochotłuków. Nie mówią również w czytelny sposób, jak określać stopień wyzwania projektowanych przygód - a to chciałem pokazać na przykładzie moim młodym graczom. Zostały mi zatem w garści Tunnels & Trolls i White Box. Ten pierwszy okazał się wbrew pozorom lepszy i fajniejszy, natomiast do sięgnięcia ostatecznie po system Marva Breiga skusiła mnie perspektywa wykorzystania kilku gotowych modułów i systemów sandboxowej eksploracji.

Swords & Wizardry: White Box

System Miecze und Czarostwa (w wersji Białe Pudełko) zna u nas niemal każde dziecko. Jest to jedyny - o ile mi wiadomo - retroklon starych DeDeków przetłumaczony na język polski. W dodatku, jest dostępny za darmo. Każdy, kto chciał, już się z nim zaznajomił oraz często gęsto wyraził na jego temat opinię. Poza osobami dopiero rozpoczynającymi granie... Niedawno zdarzyło mi się wraz z Wolfgangiem polecić go na facebookowej grupie osobie początkującej w erpegach, która chciała zacząć zabawę od razu od mistrzowania, na domiar złego właśnie od D&D. Nie jestem pewien, czy to była dobra rada, mam trochę wyrzutów sumienia. Przy okazji pobieżnego omówienia systemu, będę dzisiaj marudził, co jest z nim nie tak. W drugiej części artykułu napiszę, co z tym moim zdaniem można zrobić.