Tam, gdzie kończy się kraj
A więc, postanowione! Kolejna drużyna śmiałków wyrusza na spotkanie z przygodą w budzącym się do życia Świecie. Wreszcie nastał odpowiedni czas. Gdy bowiem powiał utęskniony wiatr z Zachodu potrzeba było tylko nasion, które mógłby porwać i wrzucić w żyzną glebę. Wysoko w górach Throalu donośny dźwięk trąb obwieścił, że zgodnie z przepowiednią skończył się czas Długiej Nocy. Rozpoczął Wiek Legend. Jednak nie wszyscy mieszkańcy Barsawii poczuli dotyk wiatru na twarzach, a tylko nieliczni dowiedzieli się o otwarciu bram królestwa krasnoludów. Setki kilometrów na wschód, na dalekich rubieżach dawnej therańskiej prowincji, wysoko ponad stepem zadźwięczał tego dnia cichy świergot skowronka. Jego pieśń niosła to samo przesłanie, co throalskie trąby. Któż by jednak zdołał usłyszeć ów szczebiot, skoro niemal wszyscy ocalali z Pogromu Dawcy Imion kryli się wciąż głęboko w kaerach?To będzie opowieść o tych, których pieśń ptaka zastała czuwających i nadstawiających uszu. Widzimy, jak przedzierają się przez gęstą, ostrą trawę i bacznie wytężają wzrok. Przed nimi bezkresny ocean płowej zieleni. Tylko pozornie błądzą bez celu po bezdrożach. Oto ci, co przyszli obudzić Jutrzenkę.
