Dlaczego ten blog umarł?

Cześć Czytelnicy!

Przyjdzie mi się Wam wyspowiadać. W tamtym roku byłem w gazie i wrzucałem na bloga sporo notek. Teraz to się skończyło. Obiecywałem też publikację materiałów przeznaczonych do BRP, nic z tego nie wyszło. Tak do końca nie wiem, dlaczego tak się stało, ale mam kilka przypuszczeń. Wymienię je poniżej.

Nie piszę bo nie gram

W zeszłym roku zrobiłem ankietę, żeby się dowiedzieć, o jakim systemie chcielibyście móc poczytać na Innych Światach.  Lista zawierała tylko te gry, które i tak chciałem wypróbować w najbliższej przyszłości, więc wydawało mi się to łatwe do realizacji. Zdecydowanie najwięcej głosów daliście na BRP. Bardzo mi się taki obrót sprawy spodobał, gdyż uwielbiam intuicyjność i modułowość tej mechaniki, a miałem akurat w planach kampanię w Krainach Snów. Poza tym, uważam, że rzeczywiście jest to system, w którym da się grać w każdej niemal konwencji i prawie każdy go jako tako kojarzy. Obiecałem nawet, że będę się starał konwertować nań materiały przeznaczone do innych gier. Moja deklaracja była jak najbardziej szczera, ale nie wziąłem poprawki na realne możliwości. Próbowałem konwertować, ale schodziło mi z tym strasznie dużo czasu. Tego czasu mam ostatnio bardzo mało. Poza tym, do kampanii w Zew Cthuhu ostatecznie nie doszło. Graczy do Krain Snów nie przekonałem, a i dla mnie jest to setting nieco zbyt ponury. To jest - uwielbiam go za to jaki jest, ale nie ciągnie mnie do niego non stop. Czasem bardzo, a czasem wręcz odpycha.

A w co mi się udało pograć z owej ankietowej listy? Ostatecznie tylko kilka udanych sesji w Metamorphosis Alpha, w Tunnels&Trolls, w Przebudzenie Ziemi, Dungeon World i Delving Deeper. Poza tym grałem w różne inne rzeczy, o które sam bym się niedawno nawet nie podejrzewał (np. Blades in the Dark, Sword&Wizardry), albo miałem długie okresy bez jakiegokolwiek kontaktu z RPG. 

Ostatnio udało mi się ruszyć z kopyta z kampanią jesienną. Dałem graczom do wyboru kilka opcji, zarówno jeśli chodzi o system, jak i styl grania (sandbox czy gotowe, oficjalne scenariusze). Były wśród nich: Bubblegumshoe, MERP (Południowy Mirkwood), AD&D1 (Grayhawk), S&W White Box (c.d. letniej kampanii) i WFRP1 (czasy Wewnętrznego Wroga). Te akurat rzeczy miałem na tapecie, miałem wstępny zarys sandboxa i do nich mnie najbardziej ciągnęło. A gracze na to: chcemy Earthdawna!... Przywiązali się do swoich postaci i chcieli poznać ich dalszą historię. Zdecydowanie odrzucili też pomysł grania w gotowe przygody. Koniec końców wróciliśmy więc na stare śmieci. Wiem, że niewielu z Was pała do Edwarda miłością, dlatego nie sądzę, abym prędko tu o tym pisał. W każdym razie, pogłoski o śmierci barsawiańskiej kampanii okazały się mocno przesadzone.

Myślę, że stałem się zakładnikiem własnej ankiety. Nie piszę na bloga, bo głupio mi przyznać, że nie dotrzymałem składanych obietnic. Mogłem ciągnąć dalej temat Earthdawna, dopóki nie skończą mi się materiały, zamiast skakać po systemach. Tylko namieszałem i zaczepiłem kilka tematów.

Media społecznościowe

Może też być tak, że mniej mi się chce pisać, bo nagadam się na co dzień sporo o erpegach na Facebooku? Co prawda, opuściłem niedawno kilka grup, w których się niepotrzebnie nadmiernie udzielałem (jak PiPa, RPG Bazar, Erpegowe Piekielne Pogaduchy i Tworzenie Gier Fabularnych), ale odkąd Kuglarz uczynił mnie modem na Sandbox RPG PL i tak muszę ciągle na FB zaglądać. Z "Januszy" zrobiła się fajna społeczność, pojawiają się ciągle nowi entuzjastycznie nastawieni ludzie i rzeczywiście chce się to czytać. A jak już przeczytam, to się wypowiem, tak niestety mam. Ostatnio powstała też całkiem nowa grupa, pn. Porozmawiajmy o RPG, gdzie udziela się sporo osób, które bardzo cenię za wiedzę i kulturę wypowiedzi. Pisze się w niej pełnymi zdaniami, przynajmniej na razie. Szok.

Oczywiście, bloga Facebook nie zastąpi w kwestii np. pisania o swojej twórczości, produkowania własnych dłuższych tekstów, czy publikowania materiałów. Ale jeśli chodzi o zabieranie głosu w dyskusji, to się przeważnie nawystrzelam, zanim zdążę cokolwiek tutaj napomknąć. Z resztą, na FB są chyba wszyscy czytelnicy Innych Światów, których kojarzę z imienia bądź internetowego oblicza. Tak jest chyba łatwiej. Dopóki nie opuszczę tej platformy zapewne będę się tam częściej bądź rzadziej udzielał. Hmm, może nawet tymczasowo przywrócę fanpage'a? ...

Rynek RPG w Polsce

Teraz będzie kontrowersyjnie. Mówi się o tym powszechnie, że w kraju mamy wyjątkowo słaby rynek gier fabularnych. I że na całym świecie prawie umiera. To prawda, jest z nim słabo. Zwłaszcza szkoda mi ludzi, którzy dużo piszą, dużo potrafią, są kreatywni, a nie mają jak na swoim talencie zarobić. Od tej strony jest to smutne. 

Tylko że z mojej perspektywy ten rynek i tak jest zbyt prężny. Ciągle coś kupuję - a potem nie mam kiedy w to grać. Podręczniki stoją na półce, kuszą żeby je czytać, chcą żeby w nie grać, a tu nie ma kiedy. Tylko się rozpraszam. Zamiast pielęgnować kampanię, która się fajnie rozwija, chciałbym próbować ciągle czegoś nowego. A jak zmieniam system, to muszę się go uczyć i sporo naczytać. Bez tego nie śmiem nic na jego temat publikować. Toteż nie publikuję. Nie zdążę dobrze poznać gry i już ją zmieniam.

Heh, niedawno przeczytałem na forum o AD&D1 mnóstwo tekstów tego rodzaju: 

i najlepsze:

Wniosek? To hobby nie potrzebuje żadnego pieprzonego rynku [jak już się w nim siedzi]. Można się dobrze bawić i bez niego. Jeśli o mnie chodzi, to przydałyby mi się co najwyżej dodatki do gier, w których prowadzę oraz życzyłbym sobie więcej tłumaczeń starych systemów na język polski. Chociażby Runequest, Pendragon, B/AD&D, Traveller, materiały z Judges Guild - kupowałbym. Taak, marzenia... Poza tym, nic nowego nie jest mi do szczęścia potrzebne.

Nie zamykam bloga. Nie wykluczam, że znowu nazbiera mi się sporo materiałów i będę je tu wrzucał, w nadziei że się nie zmarnują. Jeśli będzie to Earthdawn - wybaczcie. To jest blog osobisty, pisany od początku bardzo spontanicznie i bez planu. Tak powinno było pozostać. Pomysł na uspołecznienie go (ankiety itp.) był głupi. Teraz widzę, że sam sobie i swojemu pisaniu zaszkodziłem. Za wszystkie niedotrzymane obietnice i niezrealizowane deklaracje - serdecznie przepraszam. Najlepiej, jak już nic nie będę deklarował. 

A jeśli to koniec pomysłów na bloga, trudno. Nie będę niczego wciskał na siłę. Spodobało mi się to co powiedział kiedyś Janek Kelus, pytany czemu zamilkł i przestał tworzyć. Stwierdził, że "piosenki przestały do niego przychodzić". :)

Skoro zaś jesteśmy przy Kelusie... Piosenka całkiem o czym innym, ale patetyczny klimat się zgadza, natomiast fraza "czas rozliczeń i szczerości" jest tu bardzo na miejscu ;)